Dampigheid

Dampigheid is een kreet uit het verleden die we eigenlijk niet meer zouden moeten gebruiken. Vroeger werd met een dampig paard een paard bedoeld, dat langdurig hoestte, stond na te knijpen ( een dubbelslag had ), soms met wijd opengesperde neusgaten stond te ademen en geen uithoudingsvermogen meer had. Alle paarden met deze symptomen werden voor het gemak “dampig”genoemd en op niet al te lange termijn door-verwezen naar de paardenslager.
Al in het eind van de negentiende eeuw werd er bij mensen “longfunctie-onderzoek” uitgevoerd. Dit gebeurde niet zo geavanceerd als nu maar de principes waren grotendeels hetzelfde. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd er al longfunctie bij paarden gedaan maar zonder dat dit tot een meer nauwkeurige diagnose bij hoestende paarden leidde. Sinds de jaren zeventig wordt meer routinematig de longfunctie bij het paard gemeten en dit heeft er toe geleid dat we nu weten dat echte dampige paarden bijna niet bestaan. De chronisch hoestende paarden kunnen we indelen in drie groepen. In twee van deze groepen zijn de paarden benauwd en hebben minder uithoudingsvermogen. In de derde groep zitten paarden die weliswaar regelmatig hoesten maar er geen last van lijken te hebben. Deze laatste groep noemen we de “ongekompliceerde of eenvoudige chronische bronchitis “. In de eerste twee groepen zitten paarden met astmatische bronchitis en paarden met blijvend emfyseem. Paarden met blijvend emfyseem zouden we dampig mogen noemen. Met longfunctie-onderzoek kunnen we paarden indelen in deze drie groepen
__________________________________________________________________________________________________________________
Dampigheid (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) heeft als een oorzaak een allergische probleem. De volgorde is meestal: virusinfectie, beschadiging longepitheel , irritatie aan het afweersysteem, onstaan van overgevoeligheid, reageren op stoffen waarop een normale long niet hoort te reageren, ontstekingsreacties en bronchusvernauwing, dampigheid. De optredende bronchusvernauwing is dan astma in engere zin, maar is lang niet het enige wat er aan de hand is. Bij voortgeschreden gevallen ontstaat uiteindelijk longemfyseem, het knappen van longblaasjes, wat leidt tot onherstelbare schade. Uit de omschrijving van wat er aan de hand is, volgt de behandeling van de kwaal ook al; in de acute fase het behandelen van een eventueel achterliggende infectie, opheffen van de bronchusplastme met spasmolyca, het taaie slijm dunner maken om het ophoesten te vergemakkelijken met medicijnen of- heel heftig- door het geven van infusen in grote hoeveelheden, het afremmen van de ongewenste onstekingsreactie met medicijnen. De behandeling met infusen geeft vaak wel een snel resultaat maar is niet zonder gevaar. Aangezien paarden en pony's vaak een allergie ontwikkelen voor de mijten en de schimmels die voorkomen in het stof van hooi en stro (uitzonderingen daar gelaten) betekend dit voor een chronisch hoestend paard:

* Huisvesten in een frisse buitenbox, opgestrooid met een stofvrij materiaal zoals houtvezels of krantenpapier of desnoods turfmolm.
* Geen hooi meer voeren. Dit kan vervangen worden door Horse-hage, Hay-mix, grasbrok of luzernebrok.
* De wei in is ook de uitstekende oplossing.