Paardenhorzel

Paardenhorzel:

Wanneer in juli de eerste horzels gaan vliegen verschijnen ook weer de kleine gele eieren op de haren van voorbenen, hals, manekam, keelstreek en dergelijke. Uit deze eieren komen larven die door het paard worden opgelikt of zelfstandig naar de mond kruipen ( afhankelijk van de horzelsoort ) en zich nestelen in het mondslijmvlies met name rond de kiezen en in de tong. Dit wil nog wel eens aanleiding geven tot ontstekingen van het slijmvlies, hetgeen zich vooral uit in de vorm van kauwbezwaren.

Na ongeveer vier weken komen de larven in de maag terecht waar ze zich stevig nestelen in het maagslijmvlies waarbij ze zich tegoed doen aan weefselvocht dat wordt opgezogen. In de maag vinden we deze larven steeds in groepen bijeen en niet zelden ontstaat daar ter plaatse een maagzweer. Behalve in geval van verscheuring van de maagwand zijn de klachten meestal zeer vaag: het paard doet het niet.

De schade die de wormen aanrichten is elk jaar weer voor een groot aantal paarden de directe of indirecte doodsoorzaak. Daarnaast worden de wedstrijd en fokresultaten in belangrijke mate beïnvloed door worminfecties. Maar al te vaak wordt de indruk gewekt dat het regelmatig verstrekken van wormafdrijvende middelen aan paarden voldoende is om aan dreigende worminfecties het hoofd te bieden, maar van deze kortzichtigheid werd reeds menig paard de dupe.

De wormbestrijding dient er in de eerste plaats op gericht te zijn de infectiekans voor het dier te verkleinen, met andere woorden het aantal infectieuze larven en eieren, dat zich in het weiland of op stal bevindt, moet tot een zo laag mogelijk niveau worden terug gebracht. Dit lukt maar gedeeltelijk met behulp van wormafdrijvende middelen en zal daarom in combinatie met bedrijfshygiënische maatregelen moeten worden bereikt.