Het springpaard

Exterieur
Een goede bouw maakt het een paard makkelijker om goed te springen.

De richting van de romp van een springpaard dient horizontaal of iets neerwaarts te zijn, omdat een paard voor de sprong moet kunnen ‘bukken’. De hoek die de hals maakt met de horizontale lijn wanneer het paard in natuurlijke houding staat mag horizontaler zijn dan bij een dressuurpaard.
Springen

Voor een springpaard is de galop de belangrijkste gang; een parcours moet immers in galop afgelegd worden. Een springpaard moet in galop goed kunnen schakelen, zijn passen makkelijk kunnen verruimen en verkorten.

Verder zijn voor een springpaard afdruk, techniek en vermogen van belang.

Het paard moet met de schoft omhoog springen, snel van de grond afkomen (afdruk). Qua techniek moet het paard zijn voorbenen naar voren en omhoog brengen en het pijpbeen onder de onderarm vouwen. Het paard moet kunnen basculeren. Hij brengt de hals omlaag tijdens de sprong, waardoor de romp de richting van de hals volgt. Bij het tweede gedeelte van de sprong opent de achterhand, slaat het achterbeen uit en komt de kont omhoog. Onder vermogen wordt verstaan de mogelijkheid van het paard om zowel met kracht naar boven te springen als zich op de sprong in voorwaartse richting te kunnen ontwikkelen.

Tot slot is voor een springpaard voorzichtigheid belangrijk: het paard moet geen fouten willen maken op de hindernis.
Stamboeken

Binnen sommige stamboeken, zoals het Holsteiner en Westfaler Verband, Selle Français en Belgisch Warmbloed Paard worden overwegend springpaarden gefokt. Bij het Studbook Zangersheide worden zelfs alleen maar springpaarden gefokt. Het KWPN fokt zowel spring- als dressuurpaarden. Binnen de fokrichting Rijpaard wordt onderscheid gemaakt tussen de disciplines springen en dressuur.